Sommige analisten en media zijn van mening dat Max Verstappen in de Grand Prix van Saudi-Arabië over de grens is gegaan en dat hij daarom zijn rijstijl zou moeten aanpassen. Als hij wereldkampioen wil worden, kan dat natuurlijk niet. Ten eerste omdat hij een mindere auto heeft, maar nog veel belangrijker; het kan en mag gewoon niet vanwege zijn aangeboren voorkeuren en drijfveren.
- Waren de acties van Max Verstappen tijdens de Grand Prix van Saudi-Arabië agressief? JA.
- Past dit bij zijn NATUURLIJKE rijstijl (persoonlijkheid)? JA, en daarom mijns inziens niet over de grens. Dit is Max! Hoezo dan?
Max’ optreden van afgelopen zondag is niet zo zeer terug te voeren op zijn rijvaardigheden maar meer op zijn natuurlijke rijstijl. Vaak vergeet men namelijk het grote verschil tussen direct (verticaal) en indirect (horizontaal) handelen. Directe coureurs (Max) zijn rechtstreeks met de intentie van hun handelen verbonden, ze willen impact leveren. Indirecte coureurs (Lewis) zijn daarentegen in eerste instantie op de situatie gericht. Ze willen deze zo gunstig mogelijk beïnvloeden om van daaruit efficiënt naar de intentie te gaan.
Anders gezegd; een directe coureur zoals Max is niet bang om in het kleinste gaatje te duiken om vervolgens Lewis of welke coureur dan ook in te halen. Gedurende zo’n inhaalactie ontstaat een situatie die in de actie opgelost moet worden. Met andere woorden; ik ga voor dit gaatje en onderweg zien we wel hoe de situatie zich voortdoet. Vanuit Max’ aangeboren voorkeuren en competitiedrang gebeurt dit gewoon.
Overigens niet alleen bij inhaalpogingen kun je zien of een coureur direct of indirect is, vaak is het ook af te lezen aan de verdedigende acties. Een verticale coureur (Max) zal agressiever handelen bij het verdedigen van zijn positie dan een horizontale coureur. Het meest duidelijke voorbeeld hierbij was te zien tijdens de Grand Prix van Spa in 2016, waarbij Max van racelijn switchte, op het moment dat Raïkkönen hem wilde inhalen; zie laatste deel van https://www.youtube.com/watch?v=aZi7gJAXnKI. M.a.w. Max was daar direct op de intentie gericht; ofwel “je komt er niet langs”.
De verticale rijstijl van Max was overigens ook vaak goed terug te zien bij autosportlegende Ayrton Senna. Net als Max was hij als directe coureur heel populair, omdat races met hen vaak opwindend en sensationeel zijn/waren. Bij indirecte coureurs is dat minder het geval, ze zoeken naar een gunstige uitgangspositie om in te halen (of te verdedigen) en rijden van nature minder vaak op het randje van wat er mogelijk is en wat volgens de regels mag. Duidelijke voorbeelden hiervan zijn Michael Schumacher, Alain Prost en dus ook Lewis Hamilton.
Conclusie: het aanpassen van Max’ rijstijl zou een doodsteek zijn voor zijn’ natuurlijke bewegingsaansturing en daarmee ook zijn mentale vaardigheden.